مدرسه در مزرعه روستای عزیزک جلسه ششم

بسمه تعالی

 برنامه ترویجی مدرسه در مزرعه((ffs روستای عزیزک

مربوط به پروژه مدیریت جامع آب و خاک البرز

                                      جلسه ششم            1/3/1387

در بعد از ظهر چهارشنبه در روستای عزیزک و در آیش طلنار کلاس ترویجی مدرسه در مزرعه به همراه

 جمع کثیری از کشاورزان وکارشناسان ناظر برگزار گردید.

ابتدا بنا به در خواست آقای عیسی میرکاظمی که در مزرعه خود از گسترش علف هرز آزولا و پوشاندن آب مزرعه ء  خود گلایه داشت آقای مهندس سلیمانی از کشاورزان خواست در مواجهه با این علف هرز ( جلبک)

در مراحل اولیه نسبت به جمع آوری آن اقدام کنند. راهکار دوم آبیاری تناوبی و خشکاندن مقطعی زمین شالیزاری برای سود بردن از آزولا به عنوان کود نیتروژنه ء آلی است. البته در مزارعی که تجهیز و نوسازی

شده اند و کنترل ورودی و خروجی آب آسان است بهتر می توان با آن مبارزه نمود

همچنین استفاده از آن به عنوان غذای دام ها ، مرغ ، اردک و... می تواند بسیار مفید باشد. کما اینکه در کشاورزی ارگانیک( نوعی از کشاورزی مدرن که در فرایند تولید از کود و سموم شیمیایی استفاده نمی شود)

استفاده از اردک در شالیزارها در کنترل غیر شیمیایی علفهای هرز و کمک به اقتصاد خانواده نقش مهمی ایفا می کند.

از آقای شعبان نتاج دیگر کشاورز روستای عزیزک  در باره دلیل استفاده از کودهای پتاسه سوال شد که ایشان

شادابی و رشد متوازن شالی ها را بویژه د راوایل  زمان خوشه دهی از دلایل استفاده از پتاس بر شمرد که ایشان از کود های پتاسه در پایه نیز استفاده می نمایند.

با توجه به کمبود کود سولفات پتاسیم در بازار از مهندس سلیمانی درباره مصرف کلرور پتاس پرسش شد که ایشان مصرف آن را در زمینهای شور جایز ندانسته و تاکید به مصرف سولفات پتاسیم نمودند. کما اینکه کود کلرور پتاسیم در زمینها یی که مشکل شوری ندارند ، بسیار موثر و مفید است.

کود کلرور پتاسیم برنگ جگری یا قهوه ای تیره در بازار موجود است

آقای میر کاظمی از اوره استفاده نمی کند حتی  در زمان وجین.

از دلایل آن استفاده از کود کامل در پایه ( کود کامل از درصدی از عناصر نیتروژن ، پتاس و فسفر تشکیل شده است) که خود دارای مقادیری اوره می باشد و استفاده از آب زمینهای بالا دست که کشاورزان شالیکار از بستن

مبادی ورودی و خروجی آب جلوگیری می کنند و موچب انتقال مواد و کحودهای مغذی به زمینهای پایین دست می شود.

قابل توجه است که درچند زمین روستای عزیزک که شرایط فوق وجود دارد کشاورزانی هستند که از ابتدای شالیکاری تا پایان برداشت از کود استفاده نمی کنند.

کشاورزی از چگونگی  تشخیص زمان مصرف کود ها سوال کردند.

مهندس سلیمانی یکی از راههای آن را بیان کردند و از یکی از کشاورزان خواستند که انرا در مزرعه اجرا نماید. ابتدا بوته ای را که انتخاب کردیم ، دستمان را بدور پنجه های  ( تمامی کوفر ها) آن گرفته و با همان حالت به طرف بالا می کشیم و بلند ترین پنجه را انتخاب کرده و آنرا از بقیه ء پنجه ها جدا می کنیم.

به قسمت بالای طوقه دست می زنیم ، اگر تخت بود ( یا پخ بود) کاری نداریم زیرا زمان کود دهی نیست و اگر گرد بود پس اوره و پتاس می خواهد یعنی به طرف زمان زایشی می رود. سپس ساقه آنرا از پایین شکافته و می بینیم که در بالای قسمت شکافته شده زایده ای  پر مانند تشکیل می شود( به طول 1 یا 2 سانتیمتر) . در این زمان اگر پتاس و اوره بزنیم بهترین جواب را می گیریم. چون مرحله آبستنی است.

سپس از آقای حسن نتاج خواست که  نحوه ء این نمونه گیری را اجرا نماید

آقای مهندس از کشاورزان درباره مبارزه با موش در مزارع سوال کردند.

آقای کریمتبار گفت که استفاده از سیب . زیرا بعد از خوردن آن لثه های موش نرم شده و از کارایی آن برای خسارت زدن به مزارع کاسته می شود.

استفاده از طعمه مسموم ، استفاده از سموم حشره کش فسفره و... راههای دیگری بود که کشاورزان عنوان نمودند. از آنجاییکه استفاده از سموم کلره مانند آندو سولفان که موجبات تخریب بیش از پیش موجودات و جانداران و مرگ بسیاری از گونه های مفید مزارع را سبب شده است ، دو فرمول ساده و کم هزینه دربارهء

مبارزه با ان  از جانب مهندس سلیمانی داده شد.

راه اول  1 استکان شکر سفید +  2 استکان گچ معمولی + مقداری نان ریز و خرد شده را مخلوط کرده و در چند ظرف جداگانه ریخته و در اطراف مزرعه به فواطل مختلف بگذارند.

راه دوم  ا استکان شکر  +  1 استکان آرد بو داده + 2 استکان گچ  + کنجد بو داده و له شده ( که بویش در آمده باشد) مخلوط کرده و همانند مورد بالا عمل می شود.

موش ها با بوییدن ای مواد از فواصل حتی 100 متری به طرف غذاها کشیده شده و با خوردن این مواد و بالطبع تشنگی پس از مصرف آن به خوردن آب مبادرت کرده و با خوردن آب، گچ در داخل بدن آنها سفت شده و آنها را از بین می برد. مهندس از کشاورزی مثال زد که تا 50 موش را به همین روش در مزارع خود از بین برده است . در پایان تعدادی از کشاورزان با یادداشت فرمول این کار کم هزینه، قرار شد که آنرا در مزارع خود آزمایش کنند.

با حضور کشاورزان و مهندسین در مزرعه آقای قربان فرهاد نژاد که با خانواده خود مشغول وجین بود

، درباره مصرف کود در هنگام  وجین سوال شد .

ایشان در مزرعهء 2/1 هکتاری خود  فقط از پتاس استفاده نمود و دلیل خود را همانند دیگر کشاورزان آوردن کود ها از مزارع بالا می داند مهندس سلیمانی ایشان را به ضرورت استفاده از مقداری کود های تریپل( فسفره)

ترغیب نمودند. 28 روز از نشائ ایشان گذشته است و از طرف مهندس سلیمانی پیشنهاد شد که در زمان تنبلی(

40-45 روز بعد از نشا ) 25 تا 30 کیلو از اوره استفاده نماید.بویژه در جاهایی از مزرعه که رشد خوبی ندارد همچنین سعی شود از 50 کیلو پتاس در زمان آبستنی ( محلی : جفت پر jeftepar  ) یا وجین دوم مصرف نماید

اگر از کود های سرک استفاده ننماییم موجبات پنجه زنی غیر مفید را در برنج مهیا می کنیم که این به نفع ما نیست . پس بهتر است برای ارقام محلی 35 – 30  روز پس از نشا ( بهترین حالت  25 - 20 روز) از اوره و

پتاس استفاده نماییم. در ارقام اصلاح شده مانند ندا ، فجر ، خزر و... می توانیم به فواصل 20 روز دوبار سرک بدهیم. یکبار 20 و بار دیگر 40 روز پس از نشا.

مهندس سلیمانی به همراه کشاورزان در سر مزرعه ء نورمحمد کریم تبار حاضر شده و با بازدید از مزرعه ایشان که رقم خزر می باشد ،و بررسی چند برگ ، ایشان را از کمبود روی و پتاس و ریز مغذی ها آگاه نموده و از ایشان خواست دسته های نشا ی باقیمانده در زمین خود را که برای واکاری ( نگه داشت نشا هاوجایگزینی نشاها در قسمتهایی از مزرعه که به هر دلیل خالی از نشا هستند ) حفظ نموده بود از زمین خارج نماید. با توجه به پایان فصل نشا کاری و افزایش ارتفاع برنج و گذشتن از زمان واکاری . باقی ماندن  دسته های نشا در زمین تنها مانند محلی برای تجمع آفات و بیماریها عمل می کند که باید از زمین خارج شود.

با حضور در کنار زمین آقای پورتقی که از رشد  کم نشا ها  سوال کرد. آقای سلیمانی از ایشان  خواست که    در زمین راه برود. با قدم گذاشتن در زمین از اطراف جا پا ها حبابهایی بیرون زد که نشان از داشتن گاز در زمین بود که اصطلاحا می گویند زمین پخ دارد( pekh)

در این زمین که در طرح استفاده از سولفات روی نیز وجود دارد و به طریقهء مکانیزه نشا شده است ، پیشنهاد شدکه بطور متناوب کم آب شود تا از میزان گازهای مضره کاسته شود.

کشاورزان و کارشناسان  با حضور در کنار زمین آقای علیرضا باباجانی در باره  وضعیت زمین و نحوه مصرف کود  سوال کردند.در مزرعه 4/0 هکتاری خود،  ایشان از 50 کیلو پتاس و 100 کیلو اوره استفاده نمود که با توجه به مشکلات آبشویی اوره ، پیشنهاد شد که از مقدار اوره در کود پایه کاسته و در هنگام سرک  به همراه مواد دیگر من جمله روی استفاده نماید. . عباسعلی حسن نتاج کشاورز دیگر روستای عزیزک بود که با توجه به کلاس پارسال ، از پتاس در زمین خود در زمان پایه و سرک استفاده نمود که بسیار از وضعیت مزرعهء خود راضی بود.

کلاس با غروب آفتاب و در ساعت 20:30 به پایان رسید.

تهیه و تنظیم : کارشناسان ناظر برنج شهرستان بابلسر- روستای عزیزک

انتشار همزمان در پایگاه اینتر نتی برنج ایران:

www.berenge.com